สามร้อยสิบเอ็ด

มุมมองของเอลล่า

บรรยากาศยามค่ำคืนนั้นหนักอึ้ง เกาะกุมตัวฉันราวกับผ้าห่อศพ ขณะที่ฉันนั่งอยู่บนม้านั่งหินด้านนอก ฉันกอดตัวเองแน่น แต่ก็ไม่ได้ช่วยให้แรงสั่นสะท้านในอกหยุดลงเลย น้ำตาไหลไม่ยอมหยุด มันรินไหลจนลำคอของฉันแสบผ่าวและดวงตาปวดแสบ ฉันรู้สึกราวกับถูกสูบจนว่างเปล่า ทว่าในขณะเดียวกันก็เอ่อล้นจนแทบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ